این روش پرکاربردترین تکنیک ژئوفیزیکی در مطالعات کم عمق با دقت بالاست. مبنای این روش بازتاب امواج الکترومغناطیسی در مرز لایه­هایی با مقاومت ویژه و مغناطیدگی متفاوت است. در این روش امواج توسط فرستنده­های مخصوص (آنتن) تولید می­شوند و پس از نفوذ به درون زمین و بازتاب از مرز لایه­ها ­توسط گیرنده­های القایی ثبت می­شوند. ازآنجایی که فرستنده و گیرنده­ها در یک مجموعه قابل حمل در کنار یکدیگر نصب شده اند، سرعت داده برداری در این روش بسیار بالاست.

هدف از روش های ژئوالکتریکی بررسی رفتار مواد تشکیل دهنده زمین در عبور (مقاومت ویژه)، ذخیره (پتانسیل القایی) جریان الکتریکی، و پتانسیل تولید میدان الکتریکی طبیعی (پتانسیل خودزا) است. مواد مختلف زمین دارای مقادیر مختلفی از مقاومت ویژه هستند . این امر مبنای اصلی اندازه گیری مقاومت ویژه است زیرا که در صورت وجود تباین مقاومت ویژه بین دو محیط، تفکیک آنها امکان پذیر خواهد بود. این تباین می تواند با اهداف مختلف مورد بررسی قرار بگیرد.

از سه قرن پیش معلوم بود که زمین به صورت یک مغناطیس بزرگ و تا اندازه اي نامنظم رفتار می کند و اگر یک قطعه مگنتیت را ازیک نخ آویزان کنیم، در راستاي معینی قرار میگیرد که شمال مغناطیسی است و در نزدیکی محور چرخش زمین قرار دارد. نخستین بار گیلبرت به این موضوع پی برد. تغییر این جهت ها در نزدیکی تودههاي آهن اولین بار موجب کشف تودههاي آهن گردید و اولین مقاله در این رابطه توسط تالن در سال 1879 با نام" آزمون کانسارهاي آهن با اندازه گیريهاي مغناطیسی" منتشر شد. مغناطیس سنجی قدیمی ترین شاخه ژئوفیزیک محسوب می شود و در چند دهه اخیر پیشرفتهاي قابل ملاحظه داشته است.